مجله استایل بوک توضیح داد که گوشت منبع عالی پروتئین باکیفیت است که اسیدهای آمینه ضروری را که برای تولید کلاژن و الاستین در پوست ضروری است، فراهم می کند که به پوست استحکام و خاصیت ارتجاعی می بخشد.

همچنین حاوی مقادیر بالایی روی است که نقش مهمی در بهبود آسیب های پوستی، تنظیم تولید سبوم و مبارزه با عفونت ها ایفا می کند.

به ویژه گوشت قرمز سرشار از آهن است که به راحتی توسط بدن جذب می شود. آهن باعث گردش خون سالم می شود که به نوبه خود منجر به تامین بهتر مواد مغذی و اکسیژن به سلول های پوست می شود.

بازسازی سلولی

گوشت همچنین سرشار از ویتامین B12 است که برای بازسازی و ترمیم سلول ها عمل می کند، در حالی که کمبود آن منجر به خشکی و ترک پوست می شود.

گوشت به خصوص جگر منبع خوبی از سلنیوم است که دارای خواص آنتی اکسیدانی است و می تواند از پوست در برابر آسیب های ناشی از “رادیکال های آزاد” مانند پیری زودرس محافظت کند.

ملانوما

از طرفی مصرف بیش از حد گوشت خطرات و مضرات زیادی برای پوست به همراه دارد. با افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست، به ویژه به دلیل نیترات ها و نیتریت های موجود در آن، که می توانند ترکیبات سرطان زا ایجاد کنند، مرتبط است.

آماده سازی در دمای بالا، مانند کباب کردن یا سرخ کردن، ترکیباتی تولید می کند که می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را نیز افزایش دهد.

پیری زودرس و چین و چروک

مصرف بیش از حد گوشت می تواند تولید رادیکال های آزاد را در بدن و در نتیجه در پوست افزایش دهد. این رادیکال ها باعث آسیب اکسیداتیو به سلول های پوست می شوند که ممکن است منجر به پیری زودرس و چین و چروک شود.

اسید آراشیدونیک موجود در گوشت نیز اثر التهابی دارد و همچنین می تواند باعث ایجاد چین و چروک زودرس شود.

گوشت، به ویژه هنگامی که در دمای بالا تهیه می شود، ممکن است حاوی ترکیباتی باشد که اثر محرکی بر التهاب و اکسیداسیون دارند، که ساختار پوست را ضعیف می کند و از عملکرد سلول ها و آنزیم ها جلوگیری می کند و در نتیجه باعث پیری سلول ها و بافت ها می شود.

خوردن بیش از حد گوشت که سرشار از چربی های اشباع و ترانس است، می تواند تولید سبوم پوست را افزایش دهد که به نوبه خود منجر به پوست چرب، مسدود شدن منافذ و آکنه می شود.

به ویژه گوشت های فرآوری شده حاوی بسیاری از اجزای التهابی مانند چربی های اشباع و افزودنی ها هستند که التهاب و آکنه پوست را تشدید می کنند.

چربی های اشباع شده و سایر اجزای موجود در گوشت می توانند اثر التهابی داشته باشند، بنابراین علائم نورودرماتیت (درماتیت آتوپیک) را بدتر می کنند.

حداکثر گوشت

برای بهره مندی از فواید گوشت و در امان ماندن از مضرات آن باید به اندازه و بدون افراط در مصرف آن مصرف شود. طبق توصیه های انجمن تغذیه آلمان، حداکثر مجاز نباید از 300-600 گرم در هفته تجاوز کند.

ترجیحاً گوشت تازه مصرف شود و تا حد امکان از گوشت های بسیار فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس پرهیز شود. زیرا گوشت های فرآوری شده معمولاً حاوی قند، فسفات و نمک نیتریت فرآوری شده هستند که مشکوک به سرطان هستند، همچنین تقویت کننده های طعم و افزودنی های متعدد و آلرژن های بالقوه مانند گلوتن و لاکتوز.